Marines moeten meer samenwerken
Tijdens de vijfde Johan de Witt-lezing op 4 september jl. kwam naar voren dat marines meer moeten samenwerken.
‘De vijand is niet alleen ‘zeeblind’, maar gaat ook nog blind voor de macht’, ‘Europese marineonderdelen zullen gezamenlijk een essentieel platform moeten vormen voor nodige bundeling van krachten’ en ‘Defensie zou niet als speelbal van het electoraat gewin mogen fungeren’. Dat zijn een aantal stellingen die op de vijfde Johan de Witt-lezing 2014 geponeerd zijn. De gastsprekers gaven met cijfers en geopolitieke gegevens onderbouwd aan dat de marine geen luxe legeronderdeel is, maar zijn slagkracht pas werkelijk kan tonen als dat in internationaal samenwerkingsverband gebeurt en met voldoende financiële ondersteuning.
Organisatoren KIM Alumni Vereniging (KIMAV) en de Stichting Pugno Pro Patria in Mare (P3M) hebben de functie van de marine ter discussie gesteld toen ze de titel bedachten voor deze lezing in Rotterdam: De Marine, business case of beauty case? Bij kritische bezoekers van de Wereldhavendagen zou het antwoord ‘beauty case’ kunnen zijn, gezien het feit dat er wel heel veel varend materieel voor deze driedaagse manifestatie in de Rotterdamse haven lag.
Het eenduidige antwoord ‘business case’ kwam van onder andere van gastsprekers professor dr. Julian Lindley-French, onder andere Director Europa Analytica, en programmadirecteur Defensietransformatie van The Hague Centre for Strategic Studies (HCSS) drs. Frank Bekkers. Zij toonden aan dat effectieve respons op geopolitieke spanningen in de wereld bittere noodzaak is. Drs. Bekkers daarover: “De HCSS Strategische Monitor 2013/14 laat zien dat er, met wat fluctuatie, sprake is van een consequente toename van de Russische assertiviteit in de internationale arena. Dit is echt niet iets van het afgelopen jaar.” Professor Lindley-French benadrukte dat gezamenlijke krachtenbundeling en aanwezigheid op de wereldzeeën prioriteit nummer 1 moet zijn bij overheden, zeker als deze kostenefficiency nastreven.
Zoveel is duidelijk: de wereldmachten zijn verschoven richting Rusland, China en India, en de machten van de VS en Europa staan ter discussie. Vlootaantallen spreken hun eigen taal. Noord-Korea staat aan top met 1.061 oorlogsschepen, China heeft er 520, de VS 420 en Europa 1.427 in totaal, waarvan 56 behorend bij het Nederlandse defensiematerieel.
Terwijl Nederland tot voor kort nog fors op Defensie wilde bezuinigen, spendeerden de VS, China en Rusland honderden miljarden dollars in hun defensieapparaat. Frankrijk en Groot-Brittannië investeerden daarin tientallen miljarden. Voeg daaraan toe dat 75 procent van de wereldpopulatie relatief dicht bij zee woont, 92 procent van de internationale handel over zee gaat en dat de helft van de wereldpopulatie de hongerdood of de bevriezingsdood zou sterven als de helft van de zeeroutes zouden worden geblokkeerd, en de ‘business case’ van de zeestrijdkrachten is compleet.
